This page is not yet available in English.
Na een korte nachtrust van 3,5 uur moest ik er weer uit
voor mijn bus naar Tulum. Ik had dus besloten Chetumal over te slaan.
Na wat heen- en weergeloop tussen 2 busstations – info en tickets
in station A, maar de bus nemen in station B – was ik toch nog net
op tijd. Gelukkig kon ik op de bus slapen. Tot ik plots werd wakkergeschud
door personeel van ATS (Autobuses del Sur). We waren al in Tulum en mijn
bagage (met bagageticket tot Tulum) was al uit de bus gezet, maar door
niemand opgehaald. Dus was de chauffeur de ganse bus afgegaan op zoek
naar de eigenaar. Gelukkig maar. Wie weet waar ik anders was beland. Zonder
bagage.
Tulum was drukkend heet, nog meer dan Mérida.
Omdat ik geen zin had te voet met 35 kilo op mijn door deze hitte te stappen,
nam ik maar een taxi. Dat bleek een goede keuze, want het hotel lag zo’n
7 km van de bushalte vandaan. Helaas waren alle betaalbare kamers al weg.
Omdat ik er weinig voor voelde om Amerikaanse prijzen – vanaf 50
USD voor een zéér basic kamer of hut – te betalen,
ben ik toch maar de ganse Tulumse kust afgestapt op zoek naar een beter
hotel. Uitstekend voor mijn conditie trouwens. Uiteindelijk heb ik mij
tevreden moeten stellen met de huur van een tentje. Nochtans was het comfort
daarin nauwelijks minder dan de vele 50 USD cabañas (hutten) die
ik onderweg gepasseerd ben. Het uitzicht – azuurblauwe oceaan –
maakte veel goed. ’s Avonds naar Tulum-stad – of eerder: dorp
– om bij een Italiaan lasagna – heimwee? – te gaan eten
en een fiets te huren. 70 pesos voor 2 wielen, een stuur en een kader.
Remmen of lichten zijn in Mexico niet mandatory. Uitstapjes naar Sian
Ka’an Biosphere Reserve zijn extreem duur en vooral gericht op recreatie
en zwemmen, niet op natuur. Bussen rijden er helaas niet naar Punta Allen,
dus besloot ik maar om deze plannen op te bergen.
|
|
