This page is not yet available in English.
Tijd voor de Contoy-trip. Tweede keer goede keer of toch...?
Hoewel ik me al veel beter voelde, begon de dag in elk geval slecht. De
uurregelingen van de ferry waren vervroegd – iets waar je in Mexico
altijd rekening mee zou moeten houden – waardoor ik de boot net
zag afmeren toen ik op de dokken aankwam. De volgende dan maar, met als
gevolgd dat ik bijna een half uur te laat op Isla Mujeres, het vertrekpunt
van de tocht, aankwam. Dat bleek echter geen probleem want ze waren nog
niet vertrokken omdat er enkele passagiers te weinig waren. Uiteindelijk
hebben we de rekening van de 2 ontbrekende passagiers verdeeld om toch
nog te kunnen vertrekken.
Het bleek een fantastische meevaller. Na een bootrit
van een dik uur hebben we een uurtje gesnorkeld. Ondanks het eerder beperkte
zicht, veroorzaakt door een orkaan die op dat moment in de Golf van Mexico
woedde, hebben we veel ongelooflijk mooie vissen gezien. Later ook nog
enkele manta rays – van die grote roggen. Dit deed me natuurlijk
inzien dat ik beter naar mijn collega’s had geluisterd en toch op
zijn minst mijn duiklicentie had moeten meebrengen. Volgende keer...
Eenmaal op het eiland aangekomen zag ik waarom Isla Contoy
het vogeleiland wordt genoemd. Muggeneiland had zeker ook gekund, maar
die naam was waarschijnlijk al door anderen voorbehouden. Vooral veel
fregatvogels en pelikanen, maar ook enkele prachtige tropische exemplaren.
Helaas geen foto’s daarvan, want ze waren al even snel en schuchter
als kleurrijk. Na een mooie wandeling wachtte een heerlijke maaltijd met
gegrilde barracuda en kip, guacamole en rijst op ons. Ook de iguana’s
en talrijke krabben hadden een echt feestmaal van onze overschotjes.
Terug op Isla Mujeres heb ik de namiddag rondgemaakt
met het onveilig maken van de stranden en Caraïbische zee. Geen gebrek
aan kannibalistische, op het strand maar weliswaar nog steeds in water
rondzwemmende visjes. De douche die avond, zowaar met wárm water,
deed uiteraard deugd.
|
